Meubelmaker 'Lange Jan'

Ik stap ’s ochtends om kwart voor zeven op de fiets hiernaartoe. Dan houd ik me bezig met het in elkaar zetten van meubels, stukje montagewerk, soms zelf zagen. Ik maak de meubels klaar voor transport. Bouten, lijm, lamello’s, beugels, dat een beetje. Alles komt aan bod.

Ik werk veel met de werkvoorbereiding samen, en met de projectleiders. Als dingen nog onduidelijk zijn, loop ik gewoon even naar ze toe. Ik hou van korte lijntjes. Even naar boven lopen en dan weet je direct hoe het zit.

Als meubelmaker maak je iets voor het zicht, wat je later ook weer ergens terug kunt zien. Je zet iets van A tot Z in elkaar en dan heb je een eindproduct. Dat vind ik mooi. De variatie in mijn werk maakt het zo leuk: van machinaal, tot meubels bouwen. Van magazijnwerk, tot interne klusjes. Ik heb al veel afdelingen doorlopen, ik ben alleen nog geen directeur geweest, haha!

We werken voor veel verschillende opdrachtgevers. Ik vond het UCP voor het UMCG een mooi project en bijvoorbeeld ook de boekwinkels van Van der Velde een paar jaar geleden. Een bijzondere klus was het crematorium in Groningen. Ik was een tijdje geleden op een crematie en toen zag ik daar het meubel dat ik zelf had gemaakt. Op zo’n plek wil je niet te vaak hoeven komen natuurlijk, maar dat was wel speciaal!

Ik heb plezier in mijn werk. Dat komt door een combinatie van leuke collega’s en leuke opdrachten. Ik heb het altijd naar mijn zin, er is ruimte voor een dolletje. Ik vind het fijn dat je hier alles tegen elkaar kunt zeggen, met een lach én een traan. Als je hier zo lang werkt, is het eigenlijk gewoon een soort familie.

Collega’s komen vaak langs met: ‘Jan, heb je dit voor mij te leen? Heb je dat te leen?’. Ze weten mijn gereedschapskist altijd te vinden. Laatst had ik er een briefje op geplakt: ‘Gereedschap te huur, niet te duur!’ Zulke grapjes kunnen hier en dat is ook leuk.

‍